Hikaye Kumbarası

"Kaynaklardan alıntı yapıp blog sayfana kopyalıyorsun, kendi yazılarını yaz da onları okuyalım." dedi bir arkadaşım. Evet, ben de okunası güzel yazılar, hikayeler yazabilmek isterdim ama ne yazık ki bir yazar değilim. Sanırım bir şeyler yazabilmek için insanın sakin bir ortama, kafa dinginliğine ihtiyacı oluyor. Hani filmlerde olur ya. Yazar kişi, yeni kitabı için ıssız bir yere gider ve ilham perisinin gelmesini bekler. Bütün yazarlar böyle bir ortama ihtiyaç hissederler mi bilmiyorum ama ilham perisi gelmişse eğer ortam hiç önemli olmaz herhalde.
Yıllardır güzel hikayeler, yazılar okur, beğendiklerimi bir araya getirmeye çalışırdım. Ama çıktılarını aldığım kağıtlarımı kaybettim. Bilgisayarda kaydettiklerimi bir süre sonra bulamadım. İnternette istediğini bulursun denilebilir ama benim istediğim, hemen ulaşabileceğim bir kaynak. Ben de bu güzel, beğendiğim hikayeleri, yazıları, şiirleri ve aklıma gelen başka konuları içeren yazıları burada yayınlıyorum.

Bazen karıştırıyorum sayfaları, yeniden okuyorum, hatırlıyorum. Bir kaç kere oğlumun ya da kızımın bulunduğu durumlarla ilgili buradan hikayeler anlattım onlara. Tam da o anki durumlarını ve ne yapmaları gerektiğini anlatan hikayeler oldu. Belki ileride onlar da karıştırır bu sayfaları.

Bazı konularda benim de karalamalarım oldu blog sayfamda. Onlarında beğenilip beğenilmediğini bilmiyorum ama zaten amacım da kendimi beğendirmek değil. Arkadaşım alıntılar yaptığımı söylüyor ama ben halimden memnunum. Bana göre güzel bir hikaye kumbarası oldu. Üstelik herkese de açık... :)

Ayşe F. Çağlar