İşi Bırakıyoruz...

Yaşlı bir adam emekli olur ve bir lisenin yanında küçük bir ev alır. Emekliliğinin ilk birkaç haftasını huzur içinde geçirir. Ama ders yılı başlar. Okulun açıldığı ilk gün, okuldan çıkan öğrenciler, yaptıkları gürültü patırtı yetmiyormuş gibi, yolların üzerindeki her çöp bidonunu tekmeleyerek devirirler.

Bu çekilmez gürültü günlerce sürer. Yaşlı adam bir önlem almaya karar verir.

Ertesi gün çocuklar gürültüyle evlerine dönerken kapısının önüne çıkar ve onları durdurur:

- Çok tatlı çocuklarsınız, çok da güzel eğleniyorsunuz. Bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum sizlerden. Ben de sizlerin yaşındayken sizin gibi gürültü çıkarmaktan hoşlanırdım, bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz. Eğer her gün buradan geçer ve gürültü çıkartırsanız size her gün bir dolar vereceğim, der.

Bu teklif çocukların çok hoşuna gider, kabul ederler. Birkaç gün birer dolarlarını alırlar. Birkaç gün sonra yaşlı adan: çocukların önüne çıkar ve der ki:

- Çocuklar, enflasyon beni de etkilemeye başladı. Bundan böyle size sadece elli sent verebilirim.

Çocuklar tekliften pek hoşlanmazlar, ama yine de gürültüye devam ederler. Aradan birkaç gün daha geçer ve yaşlı adam çocukların önüne tekrar geçer:

- Bakın, der Henüz maaşımı alamadım. Bu yüzden size günde ancak yirmi beş sent verebileceğim, tamam mı? Der,

- İmkansız bayım, der içlerinden birisi. Günde yirmi beş sent için bu işi yapacağımızı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Biz işi bırakıyoruz."

Alıntıdır.